Verslag van het 10-jarig bestaan van onze stuurgroep UPLR.
Op zaterdag 18 september vierde het UPLR onder veel belangstelling zijn 10-jarig bestaan in de GeertekerkOp zaterdag 18 september vierde het UPLR onder veel belangstelling zijn 10-jarig bestaan in de Geertekerk. Tijdens de viering ontving mede-initiatiefnemer (met vertegenwoordigers van de Utrechtse Stedelijke Raad van Kerken) en bestuurslid van het eerste uur Arie Nico Verheul uit handen van locoburgemeester Linda Voortman de Speld van de Stad Utrecht. Hij kreeg deze onderscheiding voor zijn jarenlange inzet voor de verbinding van mensen met verschillende religies en levensbeschouwingen in de stad Utrecht, met name ook voor zijn inzet voor het Utrechts Platform voor Levensbeschouwing en Religie. Daarnaast is hij, als voorzitter van het stichtingsbestuur, actief voor buurtcentrum De Dame in de wijk Zuilen. Linda Voortman ontving die middag het eerste exemplaar van het boekje “UPLR 10 JAAR BOUWEN AAN VERTROUWEN” (klik op de titel voor een korte video-impressie) uit handen van voorzitter Abderachman Chrifi, voorzitter UPLR en auteur/samensteller Arie Nico Verheul.
Het Utrechts Platform voor Levensbeschouwing en Religie heeft in deze 10 jaar een enorme ontwikkeling door gemaakt. Tal van initiatieven hebben geleid tot een nauwe samenwerking tussen de verschillende geloofsgemeenschappen en levensbeschouwingen. Er mocht met recht feest gevierd worden. Arie Nico maakte een filmpje met een impressie van alle activiteiten. Alle stuurgroepleden van het UPLR werken als vrijwilliger en het is mooi om te zien wat er in een stad als Utrecht door samen te werken bereikt kan worden. Helaas is het verhaal nog niet klaar en er wachten ons nog grote uitdagingen.
René kreeg een bos bloemen als waardering voor zijn enorme inspanningen bij de voorbereiding van deze dag. Na het officiële gedeelte en de pauze waren twee spreeksters uitgenodigd. Om iets te vertellen over interreligieus onderwijs en over hoe we jongeren enthousiast kunnen maken voor dialoog tussen groepen met hun verschillende culturele en religieuze achtergronden.
Ina ter Avest neemt ons mee op een reisje door de tijd. Van de eerste interreligieuze basisschool in Ede, waar door de open instelling van de directeur en zijn team ontmoetings onderwijs ontwikkeld kon worden. Een methode om met kinderen uit verschillende religies naar bekende verhalen (uit Koran en Bijbel= contextueel lezen van verhalen) te kijken en er met elkaar over te praten. Overeenkomsten en verschillen leren ontdekken. Uitgangspunt van ‘ontmoetingsonderwijs’ is de slogan: “Elk kind een aandachtskind”. Ieder kind heeft er recht op zich optimaal te kunnen ontplooien. Daarin is in al die jaren erna niets veranderd. Naar elkaars verhalen luisteren, elkaars gewoontes leren kennen, de kracht van het verschil blijven respecteren. Het is geen gemakkelijke weg, die ook vraagt om los te kunnen laten en er iets nieuws voor in de plaats te durven zetten.
Pauline Calmez neemt ons mee naar Rotterdam waar zij jongeren opvangt die zoekende zijn naar het geven van een nieuwe inhoud van hun leven.’ Nieuw Rotterdam’, zoals de organisatie genoemd wordt, staat voor een stad waarin er geen eenzaamheid is. Waarin mensen in harmonie met elkaar samenleven, ongeacht de cultuur, religie of leeftijdsgroep. Het is ook een stad waar het
vanzelfsprekend is om je in te zetten voor de mensen in je omgeving en waar jongeren zichzelf kunnen ontwikkelen en met hun talenten een positieve bijdrage leveren. Zij doen allerlei soorten vrijwilligerswerk, naar ieders kunnen (van voetbalmaatje tot bezoeker van eenzame ouderen). Pauline en haar team houden de groep bij elkaar door regelmatig samen te komen, samen thema’s te bespreken en les te krijgen in hoe je dingen aan kunt pakken. Zoals Pauline hier voor ons stond kun je begrijpen dat ze jongeren aan zich weet te binden. Eerste vereiste: iedereen mag zijn wie hij/zij is. Dat er oprecht naar jongeren geluisterd wordt is voor velen een openbaring. Ook het gevoel van voldoening wanneer je mensen blij kunt maken is voor velen een stimulans om door te gaan. (Zie het filmpje Jesmina: https://www.youtube.com/watch?v=Hz2_28DGI_8). De groep groeit dan ook explosief. Jongeren zijn onze toekomst. Hoe kan het UPLR leren van een dergelijke benadering en jongeren voor onze organisatie enthousiast maken?
Hiervoor geeft Pauline ons tips: Zoek plekken op in de stad waar iets te organiseren valt.. Geef goede voorlichting. Bij ons is het leuk en gezellig, je mag gezien worden. Wees ondernemend en als je een probleem hebt durf er overheen te stappen. Het UPLR werkt aan vrede. Jongeren vinden dat ook mooi. En ga naar scholen toe.
Na de pauze is er tijd om vragen te stellen. Abdelmajid Khairoun stelt dat leerkrachten geloofwaardig moeten zijn. Alles wat geloofwaardig is, groeit. Kleine stapjes zetten. Ina zegt dat het voor leerkrachten ook moeilijk is. Eigenlijk moeten zij ook les krijgen. Veel leerkrachten zijn niet opgegroeid in een religieuze omgeving. Koos Smits vraagt Pauline of er ook over religie gesproken wordt. Daarop antwoordt ze dat het aan bod komt in onderlinge gesprekken. Kortom een boeiende dag, die afgesloten werd met een drankje en wat lekkers.
Utrecht, 01/10/2021
